Common Reporting Standard („CRS” – zasady wymiany informacji podatkowych) oraz rejestr beneficjentów rzeczywistych – musielibyście żyć w izolacji na bezludnej wyspie, żeby o nich nie słyszeć. Zarówno w Polsce, jak i na świecie, na ten temat tych instytucji pojawiło się wiele oświadczeń rządowych i wiele komentarzy prasowych. Instytucje finansowe przeznaczają ogromne środki na gromadzenie informacji, które przekazywane są między instytucjami finansowymi a urzędami skarbowymi na całym świecie. Ale jaki wpływ ma rejestr beneficjentów rzeczywistych, przejrzystość podatkowa i automatyczna wymiana informacji na właścicieli jachtów?
CRS a struktury jachtowe
Większość jachtów jest własnością podmiotów korporacyjnych z wielu ważnych powodów, takich jak oddzielenie odpowiedzialności, praktyczność, flagowanie, a zwłaszcza prywatność. Oznacza to, że posiadając strukturę jachtową powinieneś wziąć pod uwagę wpływ regulacji dotyczących transparentności podatkowej na swoją strukturę.
Zgodnie z regulacjami w zakresie CRS główne kwestie do rozważenia przez właścicieli jachtów to:
- Jaka będzie klasyfikacja podmiotów dla firmy posiadającej jacht? Czy będzie ona instytucją finansową (FI), czy też niefinansowym podmiotem zagranicznym (NFE)?
- Jeśli firmę uzna się za NFE, czy będzie ona aktywną czy pasywną? Zobacz dalsze komentarze na ten temat poniżej.
- Czy istnieje firma zatrudniająca załogę?
- W jakim kraju/krajach firma ma konta bankowe?
- Czy są jakieś podlegające zgłoszeniu pożyczki od Właściciela dla firmy?
- Jaka jest siedziba ostatecznego właściciela rzeczywistego (strony kontrolującej lub posiadacza rachunku) w ramach CRS?
- Jaka jest jurysdykcja holdingu jachtowego lub ostatecznego podmiotu/powiernika lub fundacji?
- Jaki jest sposób przyjęcia i interpretacji zasad CRS w każdym z uczestniczących krajów i jakie będą odpowiednie jurysdykcje sprawozdawcze?
- Jaka jest klasyfikacja podmiotu, który zarządza firmą lub trustem będącym właścicielem jachtu i w jakiej jurysdykcji ma on swoją siedzibę? Jeśli ten podmiot (jak niektórzy dostawcy usług korporacyjnych lub zarządzający aktywami) jest FI, może to sprawić, że firma będąca właścicielem jachtu sama będzie podmiotem FI.
Odpowiedzi na te pytania całkowicie zmienią obowiązki sprawozdawcze w zakresie struktury jachtowej.
NFE to zasadniczo każdy podmiot, który nie jest instytucją finansową. NFE dzieli się na pasywne NFE lub aktywne NFE.
Pasywny NFE to NFE, który nie jest aktywnym NFE. Definicja aktywnego NFE zasadniczo wyklucza podmioty, które przede wszystkim uzyskują dochód pasywny lub przede wszystkim posiadają aktywa generujące dochód pasywny (takie jak dywidendy, odsetki, czynsze itp.). Firmy handlowe będą na ogół aktywnymi NFE. W ramach CRS informacje o koncie mogą nie być zgłaszane dla aktywnych NFE.
CRS a możliwości właściciele struktur jachtowych
Właściciel struktury jachtowej powinien ustalić, jakie informacje są przechowywane w aktach przez odpowiednią instytucję finansową, w jaki sposób zidentyfikowali i sklasyfikowali odpowiednie osoby podlegające zgłoszeniu i osoby kontrolujące oraz jakie salda kont są zgłaszane. Ponadto powinien on przejrzeć obecną strukturę posiadania aktywów, aby upewnić się, że jest to najbardziej odpowiednia struktura. Tutaj powinien on mieć na względzie ustawodawstwo jurysdykcji krajowej, takie jak podatek dochodowy od osób prawnych, podatek od posiadanego majątku, zasady dotyczące kontrolowanych spółek zagranicznych (CFC), umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Istnieje wiele powodów, dla których warto trzymać aktywa poza jurysdykcją kraju macierzystego, czy to ze względów handlowych, ochrony aktywów, czy też planowania sukcesji. Przejrzyj te struktury, aby ustalić, czy są one nadal aktualne i czy konieczne są jakiekolwiek zmiany, aby uwzględnić zmieniające się okoliczności.
Prywatność a struktury jachtowe
Kolejnym obszarem, na który właściciele jachtów powinni zwrócić szczególną uwagę to zagrożenie prywatności ich struktur właścicielskich. W maju 2015 r. uchwalono czwartą dyrektywę w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy (dyrektywa nr 2015/849/UE, zwana dalej „dyrektywą”) wzmacniającą ramy prawne UE w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy („AML”). Więcej szczegółów można znaleźć tutaj. Dyrektywa stanowi, że każde państwo członkowskie UE będzie zobowiązane do wdrożenia centralnego rejestru z danymi gromadzonymi przez podmioty prawne podlegające przepisom o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i związanymi z informacjami o beneficjentach rzeczywistych spółek i innych podmiotów prawnych (w tym trustów).
Dyrektywa wymaga, aby rejestr był dostępny nie tylko dla organów regulacyjnych, instytucji finansowych i innych podmiotów podlegających przepisom dotyczącym przeciwdziałania praniu pieniędzy, ale także dla każdego, kto ma uzasadniony interes. Informacje gromadzone w rejestrze będą tymi, które podmioty prawne muszą zebrać od beneficjentów rzeczywistych swoich klientów — imię i nazwisko, data urodzenia, obywatelstwo, kraj zamieszkania. Należy zatem sprawdzić jak państwa UE popularne ze względu na zakładanie struktur jachtowych, takie jak Malta, Francja, Włochy, Cypr czy Grecja, wdrożyły te przepisy.
Polish