Chcąc nabyć jacht, najwyższym priorytetem powinno być ustalenie faktycznego jego przeznaczenia. To oznacza, że należy ustalić, czy jacht ma być używany prywatnie czy komercyjnie. Jachty używane do celów komercyjnych (tj. jachty komercyjne) muszą spełniać surowsze przepisy niż jachty używane wyłącznie prywatnie.

Prywatne jachty są zdefiniowane jako używane wyłącznie do celów rekreacyjnych przez ich właścicieli i gości. Podczas gdy komercyjne jachty mają na celu przyjmowanie od 12 do 36 pasażerów maksymalnie. Podlegają one również bardziej rygorystycznym wymogom bezpieczeństwa.

To jednak nie wszystkie różnice.

Jachty komercyjne a prywatne – różnice techniczne

Zasady i przepisy mające zastosowanie do konkretnego jachtu zależą m. in. od następujących czynników: rejestracja, długość, tonaż, wielkość silnika, użytkowanie (prywatne lub komercyjne).

Na przykład jachty komercyjne wyposażone w helikoptery muszą przestrzegać bardziej rygorystycznych praw niż jachty używane wyłącznie do celów prywatnych.

Komercyjne jachty muszą należeć do klasy i być używane zgodnie z przepisami kodeksu handlowego jachtów oraz zgodnie z wybranym rejestrem bandery oraz Międzynarodowymi konwencjami i przepisami (tj .: SOLAS, MARPOL, Load Line, STCW 1995, ISM, ISPS, MLC 2006 …).

Konieczność przestrzegania przez właścicieli jachtów i załogę przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących jachtów komercyjnych jest ważna z następujących powodów:

• przede wszystkim zdrowia i bezpieczeństwa wszystkich osób na pokładzie;
• właściwej konserwacji i utrzymania jachtu, utrzymywania maszyn w dobrym stanie technicznym;
• przestrzegania wszelkich gwarancji ubezpieczeniowych;
• unikania sporów sądowych w razie wypadku lub incydentu z udziałem jachtu;
• unikania zatrzymania przez kontrolę państwa portu w przypadku nieprzestrzegania przepisów.

Główne międzynarodowe przepisy dotyczące jachtów komercyjnych są określone poniżej:

• Międzynarodowa konwencja o linii ładunkowej (jachty powyżej 24 m);
• Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczenia morza przez statki (MARPOL / załącznik I olej, załącznik IV ścieki, załącznik VI powietrze dla jachtów powyżej 400 GT, załącznik V śmieci dla jachtów powyżej 100 GT);
• Plan awaryjny zanieczyszczenia olejami ze statków (SOPEP);
• Międzynarodowy Kod Zarządzania Bezpieczeństwem (ISM);
• Międzynarodowy kod bezpieczeństwa statku i obiektu portowego (ISPS) (dla jachtów powyżej 500 GT);
• Międzynarodowa konwencja o kontroli szkodliwego systemu przeciwporostowego na statkach;
• Konwencje SOLAS (budownictwo, sprzęt ratunkowy, radio, nawigacja, bezpieczeństwo morskie / część konwencji dotyczy jachtów);
• Konwencja Colregs;
• Konwencja o pracy na morzu (MLC) (dla jachtów komercyjnych o pojemności powyżej 500 GT);
• Plan zarządzania efektywnością energetyczną statku (SEEMP);
• STCW 1995 (dla jachtów komercyjnych / certyfikacja załogi);
• Zasady i przepisy Towarzystwa Klasyfikacyjnego.

Jachty komercyjne a prywatne – ubezpieczenie i załoga

Ubezpieczenie – różnice

Jacht, załoga i wszyscy pasażerowie muszą być odpowiednio ubezpieczeni na wypadek wypadku, incydentu lub odpowiedzialności. Jachty komercyjne powinny być ubezpieczone na potrzeby czarteru i posiadają większą odpowiedzialność cywilną.

Dwa najczęściej używane zestawy standardowych sformułowań to Institute Yacht Clauses 1/11/85 (CL328) i American Yacht Clauses May 1947 (CLA231). Oba mają wyłączenia i gwarancje, które mogą ograniczać ochronę.

Główne polisy ubezpieczeniowe to:

• Kadłub i maszyny;
• P&I lub odpowiedzialność strony trzeciej;
• Ubezpieczenie medyczne załogi i od wypadków;
• od ryzyka wojennego.

Powyższe polisy zazwyczaj obejmują następujące ryzyka:

• zniszczenie kadłuba i maszyn;
• awarię maszynerii;
• całkowitą utratę;
• osprzęt i wyposażenie;
• rzeczy osobiste;
• motorówki i zabawki do sportów wodnych;
• zobowiązania osób trzecich;
• wypadki;
• koszty leczenia;
• działalność czarterową jachtów komercyjnych lub prywatnych z ograniczonym upoważnieniem do czarteru;
• przedmioty dodatkowe (takie jak dzieła sztuki, helikoptery itp.);
• Małe jachty prywatne zwykle mają polisę dotyczącą kadłuba i maszyn, która zawiera ryzyko odpowiedzialności cywilnej.

Załoga – różnice

• Certyfikaty

Wszyscy członkowie załogi zatrudnieni na jachcie komercyjnym są zobowiązani do posiadania certyfikatów szkolenia podstawowego STCW 95 i przedstawienia dowodów posiadania niezbędnych kwalifikacji zatwierdzonych przez państwo bandery, właściwych dla ich pozycji na pokładzie. Wymagania są mniej restrykcyjne na pokładzie jachtów rekreacyjnych.

•  umowa o pracę

Załogę zatrudnia albo firma będącą właścicielem jachtu, albo zagraniczna firma płacowa. Firma zatrudni członków załogi i podzleci je z powrotem właścicielowi firmy, aby przyjęła instrukcje dotyczące sposobu prowadzenia jachtu itp. Umowy o pracę między zagraniczną firmą zatrudnienia a każdym członkiem załogi powinny stwierdzać, że pracownik będzie odpowiedzialny za wszystkich obowiązujące podatki, opłaty rządowe, składki na ubezpieczenie społeczne lub inne zobowiązania wynikające z jego obywatelstwa, miejsca zatrudnienia lub kraju zamieszkania, jeśli takie istnieją.

Minimalne standardowe klauzule będą obowiązkowe w ramach umów o pracę dla załogi na jachtach komercyjnych zgodnie z Konwencją o pracy na morzu z 2006 r.

•  Ubezpieczenie

Jeżeli członków załogi nie objęto krajowym systemem socjalnym państwa bandery, pracodawca powinien skorzystać z prywatnego ubezpieczenia medycznego i od nieszczęśliwych wypadków dla każdego członka załogi oprócz ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. Stało się to również obowiązkowe w związku z konwencją MLC 2006 na pokładzie jachtów komercyjnych.

Więcej na temat ubezpieczenia jachtu znajdziecie tutaj.

•  Konwencja MLC 2006 :  minimalne prawa  

Konwencja ustanawia minimalne wymagania dotyczące prawie wszystkich aspektów warunków pracy marynarzy, w tym warunków zatrudnienia, godzin pracy i wypoczynku, zakwaterowania, obiektów rekreacyjnych, wyżywienia i gastronomii, ochrony zdrowia, opieki medycznej, opieki społecznej i zabezpieczenia społecznego.

Certyfikacja, a także inspekcja warunków pracy i  życia na pokładzie nie jest obowiązkowa dla statków o pojemności poniżej 500 GT, które nie odbywają międzynarodowych podróży. Zaleca się jednak, aby właściciele jachtów zarejestrowanych jako komercyjne złożyli wniosek o wydanie oświadczenia o zgodności w celu spełnienia wymagań inspektorów kontroli państwa portu.

Różnice do rozważenia w zależności od obszarów eksploatacji jachtu

Istnieją znaczne różnice pod względem przepisów, wymagań, podatków i zasad prowadzenia jachtów rekreacyjnych i komercyjnych, jeśli weźmiemy pod uwagę UE, USA, czy Azję.

W ramach określonego obszaru działalności (na przykład UE) wymagają dokładnej analizy w celu ustalenia, czy bardziej korzystne jest zarejestrowanie jachtu i prowadzenie go jako jachtu komercyjnego lub jachtu do użytku prywatnego.